Jestem adwokatem, ale też certyfikowanym mediatorem, co bardzo pomaga mi w rozwiązywaniu Państwa problemów. Wiem, jak dużą pracę trzeba wykonać ze stronami, żeby doszło do zawarcia ugody. Jednocześnie wiem, jak skomplikowane jest skonstruowanie jasnej, niebudzącej żadnych wątpliwości ugody, która jest wykonalna.

Ugoda polega na tym, że strony idą sobie wzajemnie na ustępstwa. Dążą, za pomocą rozmowy i wymiany argumentów do ostatecznego zakończenia sporu między nimi. W przypadku dojścia do porozumienia, to same strony ( a nie Sąd) są kreatorami ugody, mającej moc wyroku sądowego.

Dlatego też chciałabym się z Państwem podzielić refleksjami na temat takiego właśnie sposobu rozwiązywania sporów.

Zainspirowało mnie do tego wejście w życie, z początkiem 2016 r. nowych regulacji prawnych dotyczących mediacji. Być może ta zmiana przepisów przysłuży się do szerszego stosowania mediacji. Poniżej przedstawię tylko te zmiany, które według mnie są najistotniejsze.

Zgodnie z nowymi przepisami wzmocniono zasadę ugodowego rozwiązania sporu. Obowiązkiem Sądu będzie nakłanianie stron do mediacji. Sąd, na każdym etapie postępowania będzie wzmacniał strony w tym, aby same zakończyły swój spór. Jest to bardzo istotne z punktu widzenia psychologicznego – dla stron. Przy takim rozwiązaniu, to strony same uzgadniają rozstrzygnięcie, a co za tym idzie – nie ma przegranego i wygranego. Jest konsensus.

Bardzo istotna zmiana została wprowadzona w art. 187 § 1 pkt 3 kpc, a mianowicie obowiązek informowania już w pozwie, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu przed skierowaniem sprawy do sądu. Dzięki takiemu rozwiązaniu, prawdopodobnie uda się, w części spraw osiągnąć ugodę, co spowoduje, że pozew nigdy nie zostanie do sądu skierowany, a spór zostanie zażegnany na etapie przed sądowym. Ma to istotne znaczenie dla stron. Należy mieć na uwadze długotrwałość procesów i ich kosztowność. Dzięki ugodzie, przynajmniej w części osiągamy cel, w bardzo szybkim czasie. Co więcej, strony unikną stresu i niepewności związanej z długotrwałym procesem sądowym.

Kolejna ważna zmiana dotyczy kwestii prawnych związanych z przerwaniem biegu przedawnienia roszczeń. Stanowi o tym art. 183⁶ § 3 kpc. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 3 kc wszczęcie mediacji przerywa bieg przedawnienia. W przypadku skierowania sprawy do mediacji, w braku dojścia mediacji do skutku (np. na skutek braku wyrażania zgody przez drugą stronę do mediowania) Powód będzie miał prawo do pozwania takiej osoby w terminie trzech miesięcy od dnia w którym mediator lub druga strona złożyli oświadczenie powodujące, że mediacja nie została wszczęta albo następnego po upływie tygodnia od dnia doręczenia wniosku o przeprowadzenie mediacji, gdy mediator lub druga strona nie złożyli oświadczenia. W odniesieniu do tego roszczenia zostają zachowane skutki przewidziane dla wszczęcia mediacji.

Z mojego doświadczenia wynika, że w przypadku polubownego rozwiązania sporu strony, już po podpisaniu ugody, są bardziej usatysfakcjonowane. Negatywne emocje przekształcają się w mobilizację, która pcha strony do ostatecznego zakończenia konfliktu. W sprawach o rozwód, wpływa to bardzo korzystnie na małoletnie (i pełnoletnie) dzieci stron. W innych sprawach, pozwala na zachowanie wzajemnego szacunku i nie wyklucza dalszej współpracy w przyszłości.

Z racji mojego zawodu, zdaję sobie sprawę również z tego, że są takie sprawy w których z różnych przyczyn do zawarcia ugody nie dochodzi…..wówczas nie pozostaje nic innego jak walka o interesy Klienta.