Każde dziecko – od urodzenia jest indywidualną jednostką zasługującą na godność i poszanowanie. Dotyczy to każdej sfery życia dziecka. Zarówno Jego uczuć, godności, czci, prawa do życia, do szacunku, do poszanowania prywatności, wizerunku, integralności życia np. rodzinnego itp.

 

 

Czy rodzice mają nieograniczone prawo do „dysponowania wizerunkiem dziecka”?

 

 

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że aktualne pokolenie dzieci i młodzieży jest narażane na powszechne publikowanie ich wizerunku przez rodziców, lub za ich zgodą w wszelkiego rodzaju portalach społecznościowych. Niejednokrotnie zdarza się, że wizerunek dzieci (w formie zdjęć lub filmów) opatrywany jest ośmieszającym dziecko komentarzem. Komentarz uznawany jest przez mnie za ośmieszający, zawsze wtedy, kiedy uznany byłby za taki w odniesieniu do osoby dorosłej. Do oceny komentarza, należy przykładać tą samą miarę w stosunku do dzieci, jak i osób dorosłych.

Ażeby ocenić, czy dane treści z udziałem dzieci można opublikować – należy zawsze dokonać dogłębnej analizy tych treści. Nie należy publikować ich pod wpływem emocji, w celu osiągnięcia dużej oglądalności, czy w celu odegrania się na innej osobie.

Dlatego, w mojej ocenie niedopuszczalnym jest publikowanie zdjęć lub filmów dzieci np. załatwiających potrzeby fizjologiczne (dotyczy to nawet bardzo małych dzieci), czy ulegających wypadkowi (upadkowi, przewróceniu, spadnięciu z czegoś), ulegających silnym emocjom np. silny płacz, szał, dzieci podczas snu w np. śmiesznych pozach itp.

Rodzice mają obowiązki wobec dzieci. Wynikają one z przysługującej im władzy rodzicielskiej, czy raczej odpowiedzialności rodzicielskiej. Władza rodzicielska, czy też odpowiedzialność rodzicielska zobowiązuje rodziców do dbania o najlepszy interes swojego dziecka. Zastanowić się należy, czy interesem dziecka jest narażanie Go na plotki, śmieszność? Z pewnością nie. Jest to działanie na szkodę dziecka.

Rodzice mają prawo do wydawania zgód na publikację wizerunku dziecka np. w zakresie zdjęć szkolnych, kolonijnych, zajęć dodatkowych itd. Muszą rozważyć, czy wydanie bądź brak wydania takiej zgody będzie z korzyścią dla dziecka. Czasami brak wydania zgody (kiedy zgoda dotyczy np. przedstawienia) jest niekorzystny dla dziecka, gdyż alienuje dziecko.

Dziecko nie jest własnością rodziców. Rodzice działając jako przedstawiciele ustawowi dziecka – w pewnym sensie jak ustanowiony pełnomocnik, który musi podejmować decyzje zgodne z dobrem uprawnionego.

 

 

Czy rodzic uprawniony jest do publicznego ujawniania konfliktów i sporów sądowych toczących się w zakresie spraw dotyczących dziecka, w sposób pozwalający na identyfikację dziecka?

 

 

Ujawnianie wizerunku dziecka i jego sytuacji rodzinnej, dotyczącej sfery prywatnej życia dziecka może rodzić w przyszłości roszczenia dziecka w stosunku do rodziców. Dziecko, po osiągnięciu pełnoletności może stwierdzić, że publikacje zawarte w mediach społecznościowych czy innych mediach – na jego temat naruszyły dobra osobiste dziecka takie jak np. godność, cześć, prawo do prywatności. Wówczas dziecko będzie mogło dochodzić swoich praw na drodze sądowej.

Zagadnienie powyższe dotyczy osób publikujących treści dotyczące dzieci – niezależnie od tego, czy dana osoba jest osobą publiczną, czy też nie.

Jeżeli natomiast mamy do czynienia z publikacjami osób publicznych, które narażają swoje dzieci na naruszenie ich dóbr osobistych – to przypadek taki należy uznać za kwalifikowany, z uwagi na fakt dotarcia do szerszego grona odbiorców.